Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.
атжал — (Вал) қарсыластың жолын бөгеу үшін топырақтан жасалатын үйінді қорған … Казахский толковый терминологический словарь по военному делу
атжал — зат. Қыр. зат. Жер жырту, егін ору, шөп шабу кезіндегі қалып кеткен немесе игерілмей қалған жіңішке жер … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
атжал — 1 (Жамб.: Шу, Қорд., Мер.; Көкш.: Чкал., Уәлих.) айдалмай, жыртылмай қалған жер. Жүруге арзымайтын кішкене ғана а тж а л қалды (Жамб., Шу) 2 (Қар., Шет; Көкш.: Руз., Зер., Қ ту, Щуч., Еңб.) тырмамен жинаған шөп үйіндісі. 300 гектардан астам… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
атжал — зат. сөйл. Бөкес. Сөз етіп отырған совхоздың шабандығын аралағанда а т ж а л д а ғ ы шөпті айырмен шаншып әкеп, үймекке салып жатқан адамды көрмексіз (Жетісу. 11.07.1967, 3) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
атжалды — сын. Ат жалдаған, атжал етілген. Егіс даласындағы а т ж а л д ы бидай дестесіндегі қар мұрты бұзылмай, мұздап жатып алды (Ш. Мұртазаев, Интернат., 63) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
