атау

1

Қ-орда., Арал; Қарақ.) кішкене арал, құрлық жер. Аралдың кейбір балық заводы а т а у д а тұрады Қ-орда., Арал). Құланды маңы, Возрождение, Лазарева а т а у л а р ы н а балықшылар жегін (қ.), сонан балық аулату, балық сақтайтын орындар, бөлімшелер ашу жұмысы болу керек («Екп. балықшы», №30, 1932). Ауылымыз а т а у д а, аяқ-қолымыз матауда (Қарақ.). [Түрікше ада (Тур.-рус. сл., 1977, 24); чув. утаа (Чув.-рус. сл., 1985, 519); қарақ. атав (Н. Баск., Карак. яз.); көне құман тілінде атов (СС, 39)]

2

1. (Ақт., Ырғ.; Қ-орда, Арал) от жер, шөбі мол, жайылым жер. А т а у ғ а жайылған мал семіз болады (Ақт., Ырғ.). Қыста малға а т а у жер, жайлы жақсы болады Қ-орда., Арал). 2. Қ-орда., Арал) құм ішіндегі қалың жыңғыл, сексеуіл. Келе жатып, жолда бұрылып, а т а у ғ а соқтым Қ-орда., Арал)