атар

1

(Сем., Ұрж.; Гур., Маңғ.; Жамб.; Орал, Жән.; Жезқ., Ұлы.; Қарақ.) отар, бір қора мал. Әлиде бір а т а р мал көрінеді (Сем., Ұрж.). Бір а т а р қойда екі шабан бар (Жезқ., Ұлы.). Бір а т а р қойды, Аңырақайға айда (Орал, Жән.). Әсіресе, шопан Байсыбаев пен Шындәулетов және Тәжиевтердің а т а р л а р ы төлді көп алып жатыр («Колх. екп.», 10.04. 1939). Баламда өскен соң бір а т а р қойға ие болады ғой (Қарақ.)

2

(Жамб., Шу; Гур., Есб.) жайылым. Малдың көбі Тайсойғандағы а т а р д а жатыр (Гур., Есб.). Қырғ. отор (К. Юд., КРС, 538)

3

(Қарақ.) саудагер. [Арабша ғаттар түрлі қол тауарлар сатушы (Ар.-рус. сл., 666)]

4

(Рес., Сарат.) соғыс, жау. Әкем а т а р жоқ уағында қайтты (Рес., Сарат.)