серне

(Орал, Чап.; Шығ.Қаз., Күрш.; Қар., Қарқ.; Павл., Леб.; Қост.: Аман., Семиоз.; Сем.: Ұрж., Мақ., Абай; Көкш.: Чкал., Уәлих., Щуч., Еңб.) қойды ортақтасып сатып алып жеу. С е р н е г е бір қой сойып едік (Павл., Леб.). Күзде с е р н е аламыз (Көкш., Уәлих.). Рамазандар тобының с е р н е с і семіз шығыпты (Сем., Ұрж.). – Қалай, келесі демалыста с е р н е жасасақ қайтеді (Сем., Абай). С е р н е жеу қазір жоқ қой (Қост., Аман.). – Ертең не қыласыңдар? – деді Хасен. – С е р н е қылатын шығарсыңдар? – деді Бұзаубақ қалжыңдап (С. Сейф., Әңгім., 60). ...С е р н е д е сыбағасы кетіп, аузы күйгендері қуанады («Соц. жол», 1942, №64). [Қырғызша шерне бірін-бірі қонақ етіп, етпен сыйлайтын адамдар тобы (К. Юд., КРС)]