септеу

септеу
1. (Жамб., Шу) жинау, құрау, ұйымдастыру. Аттың жақсысы артынан қуған ат жетпейді, жігіттің жақсысы кеткен елін с е п т е й д і (Жамб., Шу). 2. (Гур., Есб.) қоршау. Қашуға болмайды, айнала с е п т е п тұрады (Гур., Есб.). 3. Қ-орда., Сыр.) жамау. Бір ай бойы ескі ауларын жамап-жасқап сетінеген көзін с е п т е д і (Ә. Нұрп., Қан мен тер, 273)

Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. . 2005.

Игры ⚽ Нужно сделать НИР?

Смотреть что такое "септеу" в других словарях:

  • септеу — ет. Жүн не қылшықтан есілген жіп шулардың үзілген жерлерін қайта ширатып жалғау; біріктіру …   Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі

  • ілдалдалау — Қ орда., Жаңақор.) ептеп септеу. Жаман ініңіз Чеховша жазып, жазғанын Платоновша баспаға өткізе алмай і л д а л д а л а п жүріп жатыр әйтеуір (Д. Досж., Мұхтар жолы, 185) …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • аглютинативтілік — зат. Жалғамалылық құрылым. Құрмалас сөйлемдердің дамуында қазақ тілі өзінің жалғамалық (а г л ю т и н а т и в т і к) қасиетіне сәйкес есімшелерді, оның септеуін, демеулермен тіркестіріп пайдаланған (Қазіргі қаз. тілі, 1954, 517) …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі


Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»