- септеу
- 1. (Жамб., Шу) жинау, құрау, ұйымдастыру. Аттың жақсысы артынан қуған ат жетпейді, жігіттің жақсысы кеткен елін с е п т е й д і (Жамб., Шу). 2. (Гур., Есб.) қоршау. Қашуға болмайды, айнала с е п т е п тұрады (Гур., Есб.). 3. Қ-орда., Сыр.) жамау. Бір ай бойы ескі ауларын жамап-жасқап сетінеген көзін с е п т е д і (Ә. Нұрп., Қан мен тер, 273)
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.