сауылу

(Түрікм.: Таш., Көнеүр., Тахта) біту, тарау. Той с а у ы л ғ а н с ы н тағы ішіпті (Түрікм., Көнеүр.). [Түрікше сапмакь тарау, ыдырау (Л. Буд., І, 683). Ертедегі түркі жазба ескерткіштерінде: сауыл ығысу, алыстау, жойылу (ДТС, 492)]