- сарықына
- (Сем., Ұрж.) сары бояу беретін қына. С а р ы қ ы н а – қынаның бір түрі (Сем., Ұрж.)
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.
сарықына
Смотреть что такое "сарықына" в других словарях:
сарқына — (Сем., Ұрж.) аққына сияқты шөп түрі, тек бояуы сары болады. С а р қ ы н а аққынаның бір түрі (Сем., Ұрж.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
ал — I Ала сал. Бір нәрсені тездетіп алу. Ала сала. Бір нәрсені алысымен. ≈ Құрығын а л а с а л а өріске қайтты. Алып қарағанда. Қарастырғанда, зерттегенде, ойластырғанда. Қазақ халқының музыкалық өнері жанр жағынан а л ы п қ а р а ғ а н д а, өрлеу… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
көз — … 2. Аттың шашасының жоғарғы жағына сіңір мен сүйектің арасына жиналған сары су. «К ө з» екі қалтадан тұрады. Томпайған ісікке үшкір бізді тықсаңыз сары су ағып кетеді (Алматы ақшамы, 13. 11. 1991, 3). Көз аңғалағы. Көз орналасқан бас сүйек… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
кіріс — зат. көне. Адырнаны иіп тұру үшін оның екі басын керіп байлаған жіп. Ату үшін адырнаны кері қарай қайқайта иіп кереді. Оған қайыстан, тарамыстан немесе жібектен жасалған керме жіп к і р і с байланады (Қаз. этнография., 1, 65). Қазақ садағы екі… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
сауран — зат. көне. Арқасында қара жолағы бар, ақсары түсті жылқы (ат). Азия скифтері құйрығына дейін созылған қара жолағы бар ақсары түсті жүйрік аттарды с а у р а н деп атайтын болған. Аңыз бойынша, саурандар жабайы арғымақтардан туса керек және де… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
еңлік — (Жамб.: Мер., Луг., Шу, Мойын.; Алм., Жам.) тамырынан қызғылт сары түсті бояу алынатын шөптесін өсімдік, қына. Е ң л і кт і ң жапырағы тез ұшып кетіп, түбірі қалады (Жамб., Шу). Бетіңе е ң л і к жағып алғансың ба, немене, нарттай боп кетіпсің ғой … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
орхимж — (Монғ.) иық жамылғы (будда діни ламаларының сол иығына жабатын қызыл шүберегі). Гэвш Лодон о р х и м ж, сары шапаны көлбіреп келе жатыр еді (Д. Нац., Жұмбақ., 60). [Монғолша орхимж (Рус. монг. сл)] … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
шаржау қауын — (Түрікм.: Тедж., Байр., Мары, Таш., Көнеүр., Тахта) ақсары түсті, сыртындағы торы сирек және торы тек сабақ жағына жақын жерде болатын қауын. Бұл сөз Шаржау деген жер атынан алынған … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
шұлауыш — (Монғ.) шылауыш. Ал, сары бәйбіше өзінше сәнденген. Ш ұ л а у ы ш ы н ы ң құйрығына екі жерден маржан тізген сылдырлауық шолпы тағып, маңдайына қоңырау салпыншақты, күміс ай түйреуіш таққан көрінеді (С. Тәу., Арм. тау, 85) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
шытыра — (Көкш., Қ ту; Жезқ., Ағад.) кимешектің айналасына қадайтын күміс. Күміс ш ы т ы р а м е н әсемдеп… үкі таққан тақиялы қызыл бет Сүлейменнің қызы Зұлқия еді (С. Сейф., Шығ., В, 154). Жағына мөрі таймаған сары қиғаш ш ы т ы р а бетіне, омырауына… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
