саптама етік — Саптама кейде осылай да аталынады … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
саптама — зат. Ішінен байпақ киетін, кең, қонышы жуан қара санға жететін қазақы етік … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
қазақы етік — Қонышы ұзын былғары етік, саптама етік … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
бітеу етік — 1. (Рес., Орын.) басы мен қонышын жалғастырмай жасаған етік. Бұрынғы кезде әлі келгендер бір мал терісінен б іт е у е т і к жасайтын (Рес., Орын.). 2. (Қарақ.) саптама етік … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
омбылау — (Рес., Омбы) қалың қарға малтығу. Саптама етігінің қонышынан асатын ағаш ішіндегі қарды о м б ы л а й… қасыма келді (С. Жүніс., Ақан сері, 23) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
ашамай — I зат. қ. ө н е р. «Ашамай» деп аталатын балалар ерінің қасына ұқсас өрнек түрі (Қаз. этнография., 3, 313). II зат. жерг. Бұт. Аяғында а ш а м а й ы н түгел жауып тұратын саптама етігі болған (О. Бөкеев, Мұзтау, 10). А ш а м а й д а н алды да дік … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
етікбас — алабұға. зоол. Алабұғаның басы етіктің басындай бір түрі. Саптама етігі күрпілдеген шал еңкеңдеп үй алдына келді де, құйрығы жер сызған бір екі шорағай, ақтабан, е т і к б а с а л а б ұ ғ а тізілген шыбығын шөпке тастай берді (А. Нұрманов,… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
жүн — байпақ. Жұқа етіп қозы жүнінен басылған байпақ; ұйық. Ж ү н б а й п а қ т ы етіктің ішінен аяқ жылы болу үшін киген (Қаз. этнография., 2, 499). Былғары етіктің қыстыгүні жылы болуы үшін ж ү н б а й п а қ (ұйық) киген. Ондай үлкен етіктің аты –… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
көксауыр — етік [кебіс]. Көксауыр былғарыдан тігілген етік. Ер адамның аяқ киімдерінің жасалуы мен пошымына қарай жайтабан, саптама, шоңқайма, мықшима, к ө к с а у ы р е т і к т е р мен кебіс, мәсі сынды атаулары бар (Қаз. этнография., 2, 77). Ол аяғына к ө … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
сақсыр — зат. көне. Ұзын қонышты саптама етік. Сақетер тиді саныма, С а қ с ы р ы м толды қаныма. Жара бір қатты, жан тәтті, Жара аузына қан қатты (Доспамбет жырау: Бес ғ. жырл., 1, 32) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі