- сансырау
- (Қарақ.) әлсіреу, шаршау. Бейсен с а н с ы р а п келеді, шәйіңді қуза (Қарақ.). Қатарынан екі жыл соққан қуаңшылықтан с а н с ы р а ғ а н Түлкібас атырабы сүзектен сүлдесі қалған адамдай мең-зең (Ш. Мұрт., Жұлд. көп., 60). Ел есеңгіреп, мең-зең бір халге түсіп, с а н с ы р а п қалған бір бейзаман (Ш. Мұрт., Қара мар., 136)
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.