- самаладай
- (Сем., Көкп.) биік зәулім. Ойпырымай, мынау с а м а л а д а й болып тұрған не нәрсе, немене өзі? (Сем., Көкп.). [Парсыша сәмави аспан, аспандық (Пер.-рус. сл., ІІ, 1983, 56); ар. сама биік (Ар.-рус. сл., І, 1970, 470-471)]
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.