самал

1

(Жамб.: Мер., Луг., Шу; Қ-орда: Арал, Сыр.) адам денесінде болатын ауру. С а м а л м е н ауырғанда мұрынның іші құрғап іседі де, қызарып кетеді (Жамб., Луг.). Мұрынға с а м а л түсіп берекені алып тұр Қ-орда., Сыр.)

2

(Қост., Жанг.) жынды, делқұлы. Мынаның өзі барып тұрған с а м а л екен (Қост., Жанг.)

3

(Гур., Тең.; Рес., Астр.) мұз оятын құрал (сүймен). Біздің балықшылар үкіні с ам а л м е н қазды. С а м а л с ы з үкі қазу өте қиын болады (Гур., Тең.)