- салт қамшы
- (Көкш.: Чкал., Уәлих., Қ-ту) қамшы. Атқа мінсең қолыңа ұстайтын с а л т қ а м ш ы ң болсын (Көкш., Қ-ту)
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.
салт қамшы
Смотреть что такое "салт қамшы" в других словарях:
қол қамшы — (Көкш., Қ ту; Рес., Омбы) салт қамшы, ат қамшы. Қ о л қ а м ш ы н ы өзім де өре аламын (Көкш., Қ ту) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
ат қамшы — 1. (Жамб., Шу) салт аттының қамшысы. [Ұйғырша атқамча (Уйг рус. сл., Ы951, 23)]. 2. (Түрікм., Красн.) алты таспадан өрген қамшы. А т қ а м ш ы н ы бір қойға айырбастап алушы едік (Түрікм., Красн.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
ер-тұрман — зат. Атқа салт міну үшін керекті әбзел жабдықтардың жиынтық аты. Ер тұрманға ерден басқа тоқым, желдік, терлік, үзеңгі, үзеңгі бау, таралғы, тартпа, айыл (төс айыл, шап айыл), өмілдірік, құйысқан, жүген, шылбыр, тізгін, аткөрпе, көпшік, пыстан,… … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
ат — I зат. Тоғызқұмалақтағы жүрілетін ұяны «ат» деп атайды (Ө. Жолымбетов, Айгөлек, 49). II Ат айналғысыз. Жиі отырған, өте тығыз орналасқан. Атақты рулары – қалың Қаржас, а т а й н а л ғ ы с ы з Айдабол, Күлік, Тұмар (Н. Баяндин.., Дала., ). Ат арба … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
