сақ

1

1. (Ақт.: Қараб., Ырғ.; Қост.: Жітіқ., Торғ., Жанг.; Қ-орда: Қарм., Арал; Рес., Орын.) мал жегеннен кейін қалған қырқынды, шөп қалдығы. Малдан қалған с а қ т ы бір бөлек үйіп қою керек (Ақт., Қараб.). Жеуден қалған шөптің с а ғ ы н бір бөлек жинап бергенбіз (Қост., Жітіқ.). Мал жегеннен қалған шөптің қалдығын с а қ деп те атайды (Қост., Жанг.). С а қ т ы бір бөлек үйіп қоямыз да, қыстың аяқ кезінде малға қайта береміз Қ-орда., Қарм.). Бұл жердің шөбінен с а қ аз шығады (Орын., Ад.). Одан да баулап берген с а қ артық («Жұлдыз», 1988, №4, 134). 2. (Алм., Шел.; Жамб., Жам.) бидай, тары, жүгері жармасы. Жүгерінің с а ғ ы н а н көже жасапты (Алм., Шел.). [Парсыша сагэ өсімдік сабағы (Пер.-рус. сл., ІІ, 1983, ІІ); сәпг ұсақтау, ұнтау (осы сөздік, 23)]

2

1. (Гур.: Бақс., Маңғ.; Қост., Жанг.) балық сүзетін құрал. Балық аулағансып с а қп е н кеменің үстіне шығарды (Гур., Бақс.). Бір қара балықты с а қ п е н бес рет алып шықтым (Қост., Жанг.). 2. (Гур., Тең.) балық салатын құрал. Байқаңыз, с а қ т ы ң сабы тиіп кетпесін. Сейсен анау тұрған с а қ т ы маған алып беріп жіберші (Гур., Тең.)

3

(Гур., Маңғ.) егін иелерінің қорықшыға еңбегі үшін астықтай төлейтін еңбек ақысы. Жиырма пұттан бір пұт с а қ берілген (Гур., Маңғ.)

4

(Алм., Шел.) қамба

5

(Алм., Кег.) сау. Дені-құрсағың с а қ па? (Алм., Кег.). [Сарык. соқ сау (Т. Пах., Сарык.-рус. сл., 1971); ар. сағ (Ар.-рус. сл., І, 1970, 536)]