- сазаған
- (Орал: Орда, Жән.; Рес.: Астр., Сарат., Волг.) құйын, дауыл. Түндегі с а з а ғ а нд ы білдіңіз бе? (Орал, Орда). Дауыл тұрғанда ұйқы-тұйқы болып, с а з а ғ а н үйді құлатып кетеді (Рес., Сарат.). [Татарша аджаған жалт, жарқыл; осы тілдің шығыс диалектісінде аджаған дауыл, күшті жел; әзір. газырга; тув. казыргы; түр. касырга тұлғалары дауыл, құйын мағыналарын береді (Ә. Нұрм., Жер. тіл ерекш. төрк., 101); як. сата жел (Як.-рус. сл., 1972)]
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.