саз

1

(Қарақ.) дайындау, реттеу. Тіршілік болса, барлығын с а з д а й м ы н ғо (Қарақ.)

2

(Гур.: Маңғ., Есб.; Ақт., Байғ.; Шымк.: Шәу., Түлк.) жай, күй, қалып, рет, түр. Биыл қыстың ерте түсетін с а з ы бар (Гур., Маңғ.). Кейбір аудандар, кейбір колхоздар мен совхоздар мал қыстатуға нашар әзірленді, бұдан төл шығыны көп болатын с а з ы бар (Ақт., Байғ.). Ол кезде көңілдің с а з ы болмаған (Шымк., Түлк.)

3

(Шымк., Шәу.) әуез, үн. Оның с а з ы жаман емес (Шымк., Шәу.)

4

(Алм.; Талд.; Жамб., Сар.) көгалды, шалғын жер. Осы с а з д ы ң құрғақшылыққа ұшырағанын көргенім осы (Талд.). С а з жерде қара құрт болмайды (Жамб., Сар.)

5

(Шымк.: Түлк., Мақт.; Қ-орда: Сыр., Жал.; Өзб., Ташк.) жақсы, тәуір. Айтекең үйінің қауыны биыл с а з болып пісті (Шымк., Мақт.). Қауын биыл с а з болып шықты Қ-орда., Жал.). Ойдағың орындалса, жүдә с а з болған (Өзб., Ташк.)

6

(Орал, Жән.; Сем., Аяг.) түйір-түйір сары топырақ. Тасты с а з д а н құяды (Орал, Жән.). 2. (Сем., Аяг.) балшық, лай. [Алт. сасабатпақ (Н. Бас., ДК, 246); сарык. сағаз балшық (Т. Пах., Сарык.-рус. сл., 1971)]

7

(Қарақ.) еденнің астына салатын көлденең ағаштар. Жайының төбесіне батырып, полдауға с а з ы н дайындап қойыпты (Қарақ.)