- сағақ
- 1(Жамб., Шу) өсімдік сабағының түп жағы. Күріш тары, жүгері с а ғ а ғ ын а н иілсін, Сәукеле киген қыздай (Ж. Жант., Өмір өрн.)2(Ақт., Ырғ.; Гур., Маңғ.) ноқта. Ноқтаның с а б а ғ ы үзіліпті ғой (Ақт., Ырғ.). Құлынның ноқтасының с а ғ а қ жібі тозып қалғасын қайтадан ширатып жатырмын (Гур., Маңғ.)3(Гур., Тең.) алқым (балық туралы), желбезектің астыңғы жағы, балықтың сағағы. Қармақты с а ғ а ғ ы н а салды (Гур., Тең.)
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.