- райыс
- 1(Өзб., Ташк.) бастық. Әкесі р а й ы с болған еді неше жыл (Өзб., Ташк.)2(Гур., Маңғ.) рақат. Ыссыдан көлеңкеде отырудың өзі бір р а й ы с (Гур., Маңғ.). Жеңешем тәрізді-ау илі қайыс, Басыңнан дәурен өтті-ау, жеңгем байғұс. Үйіне барған сайын қонақ етеді, келіннен көріп жүрмін көп р а й ы с (Н. Байғ., Шығ., 34)
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.