адақтау

1

(Рес., Орын.; Жамб., Шу; Қ-орда, Қарм.) бітіру, аяқтау, тауысу. Етті жеп а д а қ т а ғ а н кезінде әйелдің ері келді (Рес., Орын.). «Кеңес» колхозынан бері қарай а д а қ т а п келеді екен бұл бала (Жамб., Шу). Түк қоймай а д а қ т а п айтты ғой Қ-орда., Қарм.). Бертайдың азасын а д а қ т а п болмай жатып, Елтайыма ауыз салғаны несі бұл соқырдың, ойбой (Ш. Мұрт., Инт. наны, 41). [Ертедегі түркі жазба ескерткішінде адақтақы соңғы, ақырғы (ДТС, 9)]

2

(Алм.: Кег., Нар.) атау, атап өту. Бұл соғысқа қатысқандарды а д а қ т а п өтейін (Алм., Кег.)

3

(Шымк., Шәу.) орындау. Үкіметке берген сертті а д а қ т а й м ы з (Шымк., Шәу.)

4

(Қар.) озу

5

(Қ-орда: Арал, Қарм.) аралау. Бұның екеуі де бүтіл Европаны әскерімен таптап, а д а қ т а п өткен жауынгер, жақсы генералдар (Ә. Нұрп., Күт. күн., 170). Арал, Қарақоға, Жәшитал жақтың бәрін а д а қт а п шықтым (Қ. Қар., Алт. ізд., 76)