- пыс
- (Түрікм.: Красн., Небид., Жеб.) сүлде, жан. Тек п ы с ы жатыр, болмаса өлген адам (Түрікм., Красн.)
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.
пысқырмау — пысқырма етістігінің қимыл атауы … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
пыс-пыс — Тавыш чыгарыр чыгармас акрын гына елаганда була торган тавышны белдерә … Татар теленең аңлатмалы сүзлеге
пыс-пыс — з.б.п … Орфографический словарь осетинского языка
пысқырық — зат. Қойдың танауында болатын ауру … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
пыс етері жоқ — (Гур., Маңғ.) түк малы жоқ. Қолымда бір сиырдан басқа п ы с е т е р і м ж о қ (Гур., Маңғ.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
пысқырық — (Гур., Маңғ.; Сем., Мақ.) қой, ешкіде болатын ауру. Қой, ешкі малдарды маса, сона шаққаннан п ы с қ ы р ы қ болады (Гур., Маңғ.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
пысқырма — ет. ауыс. Көзге ілмеу, менсінбеу. Дуананың мінезін аңызға айналдырумен аңқауларға Мәлке п ы с қ ы р м а й д ы да (Т.Әлімқұлов, Сырлы наз, 115) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
спыс-пыс кæнын — з.б.п … Орфографический словарь осетинского языка
пысыгъ — (пыс) зыпI. гл. сидел, а, о (на) Ышъхьапэ, ыгъунэ тес, пыт Къолэжъыр пчэгъу шъхьапэм пыс Бзыухэр чъыг шъхьапэм пысыгъэх … Адыгабзэм изэхэф гущыIалъ
Пысин, Алексей Васильевич — В Википедии есть статьи о других людях с такой фамилией, см. Пысин. Алексей Васильевич Пысин белор. Аляксей Васільевіч Пысін Дата рождения … Википедия