- пішайман жеу
- (Қост., Жітіқ.) өкіну. Реті келмей қалғанда п і ш а й м а н ж е п, байғұс өзі де жүдеп болды (Қост., Жітіқ.)
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.
пұшайман жеу — (Ақт., Қараб.; Жамб., Луг.; Шымк., Сайр.) уайым жеу. Кеше қойына қасқыр тиіп, қатты п ұ ш а й м а н ж е г і з д і (Ақт., Қараб.). Сәбең сол қызын оқуға қалаға жібермегеніне кейін әбден п ұ ш а й м а н болып жүрді (Шымк., Сарыағ.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі