- пияда
- (Алм., Шел.; Гур., Маңғ.; Қарақ.) жаяу. Көлік келмеген соң Төрткүлден п и я д а келдім (Алм., Шел.). Атымнан айырылып п и яд а жүрмін (Гур., Маңғ.). Өзі түйе үстінде жүріп, п и я д а ғ а бұқ дейді (Мақал)
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.