- пара-пайда
- (Гур., Маңғ.) пара. Бұрынғы әкімдер п а р а-п а й д а н ы көп алатын болған (Гур., Маңғ.)
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.
алапа — зат. көне 1. Олжа, пайда, табыс. 2. Пара, алым, ауыз бастырық. 3. Ескі әдет ғұрып бойынша қыз ұзатқанда берілетін кәдімгі сыйлық, жөн жоралғы … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі