- пағал
- (Қарақ., Қоң.) мақтаның қозасы, сыртқы қабығы (мақтасы алынған қауашағы). Бұрын п а ғ а л д ы қолмен аршитын. П а ғ а л су екен отқа жанбай қойды (Қарақ., Қоң.)
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.