өре

1

(Ақт., Ырғ.) 1. күш, әл, шама. Саз балшықты арықтың жиегіне шығаруға ө р е м болмай тұр (Ақт., Ырғ.); 2. (Қост., Жанг.) үкім, бедел. Совет үкіметі орнаған соң, менің ө р е м жүре бастады (Қост., Жанг.)

2

(Рес., Орын.) бір салма киіз. Бір ө р е киіз басыпты (Орын., Ад.). Олардың қолында ұзындығы алпыс құлаш, ені қырық құлаш айлапат ақ ө р е киіз бар екен дейді (Ә. Кекіл., Үркер, 101)

3

(Шығ.Қаз., Күрш.) арбаның қалқаны, қанаты. Арбаға ө р е жасап жатыр. Шөпшілер арбаның ө р е с і н е асырып шөп тиеді (Шығ.Қаз., Күрш.). Алтайдағы кейбір түркі тілдерінде: өре – жоғары, бір нәрсенің жоғарғы бөлегі (В. Рад., Опыт..., І, 1220)

4

1. (Өзб., Ташк.) шытпаның бір түрі, қамыстан тоқылған құрт жаятын жайма. Оны күн түсетін биіктеу жерге қояды. 2. (Рес., Омбы) құрт жаю үшін жасалған ағаш. Кешегі айтқан сықпа құртты осындай ө р е г е жаяды (Рес., Омбы)

5

(Гур., Тең.) ау торының бойы (тордың кере жазылған бойы), қанаты; тордың өресі. Балықтар ө р е жағаларында. Балықтар ө р е н і жағалап отырып құрма, қабадан ауларының ішіне кіреді (Гур., Тең.)