- оттық
- 1(Рес., Орын.; Орал, Жән.; Сем., Ұрж.; Түрікм., Красн.) атқа шөп салатын жер, ақыр (қ.). Сиырлар о т т ы қ т ы көк шөп тұр («Ком.», 12.04.1954). О т т ы қ қ а жаңартып шөп салуды ұмытып кетпе (Сем., Ұрж.)2(Орал, Жән.) құдыққа топырақ құламау үшін істелген қоршау. Құдыққа о тт ы қ салмаса, топырақ басып қалады (Орал, Жән.)3(Қост., Жанг.; Жамб., Шу; Рес., Орын.; Түрікм., Красн.) сіріңке. Сара, о т т ығ ы ң бар ма? (Қост., Жанг.). О т т ы ғ ы ң д ы чағып бер (Жамб., Шу). Мына үйден о т т ы қ әкелші, қарағым (Рес., Орын.). Қалтадағы о тт ы қ та су болып, от жаға алмай отырғанбыз (Түрікм., Красн.)
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.