- орынша
- (Түрікм., Таш.) кішкене орындық. Мен де бір о р ы н ш а н ы алдым да, дастарқанға жақындадым (Түрікм., Таш.)
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.
орынша
Смотреть что такое "орынша" в других словарях:
Кулумбетов, Узакбай Джильдирбаевич — Узакбай Джильдирбаевич Кулумбетов … Википедия
тіктеу — (Түрікм.: Тахта, Таш., Көнеүр., Тедж., Мары, Ашх.) орынша қалдыру, қалпында қалдыру. Сол кезде министр келіп, осы мектепті т і к т е й кетті (Түрікм., Тахта). [Түрікменше дикелтмек қалпына келтіру (Рус. туркм. сл., 1956); өзб. тикламок қалпына… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
асатемір — зат. сөйл. Мосы. Орынша А с а т е м і р г е іліп қайнатқан шәугімдегі шайын құйып, маған ұсынды (Қ. Тұрсынқұлов, Анды Қарақыз, 12) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
мырзамсы — ет. Мырза болғансу, мырзамсыну. Орынша жұрт көзінше м ы р з а м с ы п, кісі үйінде жастыққа шынтақтап жатқанды жек көремін (Р.Тоқтаров, Ғасыр наны, 166) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
