Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.
кирең — зат. Шойырылма, жылқының бел омыртқасы ауырғанда, киреңдеп жүре алмай, шойырылып қалуы … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
жазаң — (Жамб., Шу; Сем., Абай) жазық. Қалбағайлы болғанда бел омыртқасы ж а з а ң болып келеді (Жамб., Шу). Ералы қорығы – ж а з а ң жер (Сем., Абай). Өзекше шолтаң етіп тез таусылды да, Нұржан ж а з а ң ғ а шықты (Б.Соқп., Жекпе жек, 166) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
қансоқта — (Түрікм.: Красн., Небид., Ашх., Таш.; Қарақ.; Рес., Қалм.) ет, май, өкпе, бауыр, турап, қанды мол араластырып, ұн қосып бүйенге салып пісірген тамақ. Ұңғыл шұңғыл мүжитін, Омыртқасы мұның жоқ. Құрбаң құрбаң асайтын қ а н с о қ т а с ы және жоқ… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
ұша — 1 (Гур.: Маңғ., Бақс.) құйрық, сүзбемен тұтас алынған қойдың бел омыртқасы. Біреудің төсін жесең, Өзіңнің ұ ш а ң д ы сайла (Мақал; Гур., Маңғ.) 2 (Қарақ.) биік ағаштың ең жоғарғы ұшы (ұшар басы). Ағаштың ұ ш а с ы н д а бір құс отырыпты (Қарақ.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
қара — азық. Астық д.м. Соғыс зардабын елдің дендеп түсіне бастағаны да биыл жаз: қант шай, қ а р а а з ы қ т ы ң көзі кеміді (Ә.Сарай, Атырау, 310). Қара ала қаз. Қаздың қара ала түсті бір түрі. Көл бетін жапқан қ а р а а л а қ а з бен қасқалдақ,… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
Бешбармак — Бешбармак … Википедия
құлпет — … Кәрі төбеттің ұсқыны нашар , омыртқа лары шодырайып , қабырғасы ырсиып, қ ұ л п е т к е айналған (Н.Дәутайұлы, Аты жоқ., 10) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
