- оқағаш
- 1(Шығ.Қаз., Зайс.; Қ-орда: Сыр., Жал.) оқтық (арбаның жетегі, жалғыз жетегі, тәртесі). О қ а ғ а ш қ а екі ат жегіледі Қ-орда., Сыр.). О қ а ғ а ш қалқанды арбада болады (Шығ.Қаз., Зайс.)2(Көкш., Қ-ту) арбаның артқы және алдыңғы дөңгелегін байланыстырып тұратын ағаш3(Көкш., Қ-ту) самиян4(Алм., Қарат.) тісағаштың ортасынан тесіп өткізілген соқаның ұзынша жетек ағашы
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.