- һауыз
- (Қарақ.) қолдан қазылған су сақталатын шұңқыр (бассейн), хауыз. қ. һәуіз.
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.
һауыз
Смотреть что такое "һауыз" в других словарях:
ауыз үй — зат. сөйл. Сырттан кіріп келгендегі алғашқы бөлме. Қазақ құрылысшылары үй салғанда оны ең алдымен жоспарлап, бөліп алады. Бұл үшін арқан керіп, кірпішті соның бойымен қалайды. Бөлмелердің аз көптігі әрбір шаруаның қабілетіне, мүмкіндігіне қарай… … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
ауыз — Аузы кебістей болды. Аузы ыржиды, мәз болды. Мұрны біздей сүйірлене, ұрты суала, а у з ы к е б і с т е й б о п ыржия, иегі имие қалыпты (І. Есенберлин, Шығ. Жин., 1, 39). Аузы кепердей болды [аузын кепердей қылды]. жерг. Қатты шөлдеді, таңдайы… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
ауыз бөлме — Үйдегі кіре беріс бөлме; ауыз үй … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
ауыз алу — (Рес., Сарат.) ауыз тию. Тамақ жерде алдымен қарт кісі а у ы з а л д ы (Рес., Сарат.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
ауыз бірлену — Қ орда., Арал) ауыз бірлесу. Сыздық Жақанмен а у ы з б і р л е н і п, Жақыпқа қарсы тұрды Қ орда., Арал) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
ауыз там — (Шымк.: Түлк., Сайр.) ауыз үй. А у ы з т а м д а тамақ пісіреді (Шымк., Түлк.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
ауызға уақып болу — (ҚХР) ауызға ие болу, абайлап сөйлеу … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
ауыз су — Ішуге жарайтын тұщы су … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
қауыз — зат. Астық дәнінің қауызы … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
ауыз — (Жамб., Шу) арықтарға су жіберетін жер, жол. Арықтың а у з ы н кеңірек аш (Жамб., Шу) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
ауыз от — (Көкш., Қ ту; Ақт., Ойыл) ертедегі салық түрі. Бұрынғы кезде жерге мал жайылғаны үшін а у ы з о т алатын (Көкш., Қ ту) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
