нәкөс

(Түрікм.: Красн., Небид., Ашх., Тедж., Көнеүр.; Орал) жынды, есуас, топас. Шөлмекті сындыр, н ә к ө с неме! (Түрікм., Көнеүр.). Атасы н ә к ө с кәуірдің мәстегін айдар келген ер (В. Рад., Образцы…, ІІІ, 145). [Түрікменше нәкөс бишара, аянышты (Туркм.-рус. сл., 1940); өзб. ноқис жарым, кеміс (Узб.-рус. сл., 1959)]