Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.
асықты жілік — Жоғарғы жағынан ортан жілікпен, төменгі жағынан жіліншікпен түйіскен асығы бар сан жілік … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
бар — I зат. Теңіз толқынының тынық күндердегі анда санда, ұзақ тербелуі. Каспий теңізінің жағасы. Шөп басы қозғалмайтын желсіз, тымық күндері де толқындар анда санда ұзақ тербеліп қояды. Мұны теңізшілер «б а р» деп атайды. Міне, сол «б а р» теңіз… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
барқын — зат. Суы тартылған көл, теңіз жағасы. зат. Бөктерде, далалы жазық жерде өсетін еркек шөп. зат. Қартайған бүркіт. зат. көне Қайтыс болған адамдарға жасалатын қорған … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
асық — 1 (Жамб.: Шу, Св.; Шымк., Мақт.) артық. А с ы қ сөзі бар кісі екен. Ақ теңіздей толқын тасып Жерім толды төрт түлікке, Жоспар толық болып а с ы қ Орындалды күнделікте (Жамб., Шу). Былтыр мал пыланын а с ы ғ ы м е н орындадық (Жамб., Св.). Біздің… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
ши қасық — (Маң., Маңғ.; Қарақ.) шай қасық, бал қасық, кішкене темір қасық. Ертедегі күміс ш и қ а с ы қ т а н осы үйде екеуі бар (Маң., Маңғ.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
шұбар — кесіртке. зоол. Құмды жерлерде мекендейтін, денесінің ұзындығы 5 6 см, екі бүйірінде қара дақтары бар кесіртке. Ш ұ б а р к е с і р т к е тіршілігі аз зерттелген, өте сирек кездеседі (ҚҰЭ, 9, 569). Шұбар көкек. зоол. Басында айдары бар сасықкөкек … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
қонақасы — зат. Қонаққа арнап берілетін ас, тамақ. Қазақтар қонақтың «өз несібесі бар» деп қарап, оны меймандостықпен күтуге ерекше мән берген. Қонақ асы қонақтың дәрежесіне қарай әзірленеді. Қонақ түскен үй мүмкіндігіне қарай мал сояды немесе соғым етінің… … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
құла қасқа — Қасқасы бар құла түс … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
дүң — I зат. көне. Қоладан немесе жезден жасалған бүйірі шығыңқы, мойны тар, тұтқасы бар, көлемді ыдыс. Д ү ң н і ң мойыны мен бүйірі аралығында тұтқасы, түбінде аласа тағаны болады (Қаз. этнография., 1, 666). II сын. жерг. Дөкір. Ішін ара болмаса,… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
оқалы — сын. Оқасы бар, оқасы әдемі. Хасан қисыны келген әдемі о қ а л ы көзілдіріктерді қалт жібермей, минус плюс, үлкен кішісіне қарамай жинай береді екен (Э.Төреханов, Таудан түс., 129) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
