- нар өркеш
- Қ-орда., Қарм.) аруана, лөк, желмая және нар түйелердің өркештеріне тән жалғыз өркеш ұғымындағы ортақ атау
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.
нар өркеш бөрік — Қ орда., Арал) төбесін нардың өркеші тәрізді имелеп, алды артын текшелеу етіп тіккен елтірі бөрік … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
нар өркеш берік — Төбесін нардың өркеші тәрізді етіп шошайта тіккен бөрік … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
жапырақ өркеш — Қ орда., Арал) ағаштың жапырағы сияқты кішкене, жалғыз өркеш түрлерінің бірі. Ж а п ы р а қ ө р к е ш тек азғын нар будандарында ғана кездеседі Қ орда., Арал) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
бір өркеш — Қ орда., Қарм.) аруана мен айыр түйеден туған нар … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
бітеу өркеш — (Гур., Маңғ.) нар түйенің жалпы аты … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
итарқа қоспақ — Қ орда., Қарм.) атасы – нар бура не қоспақ бура, енесі – нар мая не қоспақ інген болғандығынан азғын қоспақ атанған. И т а р қ а қ о с п а қ т ы ң алдыңғы өркешінің орнында болмашы ғана өркеш ізі де болмайды. Осы өркешін иттің арқасындай,… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
бал қоспақ — 1. (Орал, Чап.) үлек пен таза айыр інгеннен туған түйе. 2. (Орал, Қара.) нар мен түс айырдың арасынан шыққан түйе тұқымы. 3. (Рес., Сарат.) жалғыз өркеш түйе мен қос өркеш түйенің буданы … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
дулыға — (Маң., Шевч.; Орал: Орда, Жән.; Қ орда, Арал; Түрікм.: Красн., Таш., Тедж.; Рес., Астр.) 1. айыр түйенің өркешінің басындағы шуда. Шіркін, түйе ақ емес пе – екі өркештің арасына отыра қалсаң, д у л ы ғ а с ы басыңнан асып тұрады екен (Орал, Орда) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
кез қоспақ — Қ орда., Арал) екі өркешінің арасында болар болмас айырылысқан жігі бар нар мен айыр түйеден туған будан. Шын семіргенде к е з қ о с п а қ т ы ң екі өркешінің арасын тез айыра алмайсың Қ орда., Арал) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
жабдық — зат. 1. Керек жарақ, әртүрлі құрал сайман, әбзел. 2. Үй ішінің дүние мүлкі. зат. Екі бет жұмсақ киізден істеп, нар түйенің өркешіне жазының астынан кигізетін әбзел … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі