- набыт болу
- (Жамб., Шу; Алм., Кег.; Шымк., Мақт.) апат болу, қырылып қалу. Шамамыз келмей қалса, өзіміз н а б ы т б о л ы п кетерміз депті (Жамб., Шу). Кеше қарақұйрық қуамын деп бір машина адам н а б ы т б о л ы п кетіпті ғой. Н а б ы т б о л м а й келген екен (Алм., Кег.). [Парсыша набуд жоқ болу, бүлік, бүліншілік (Пер.-рус. сл., 1983)]
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.