мыршай

(Қарақ.; Қ-орда: Арал, Қарм., Сыр.) түлкінің күшігі. Олардың шалжыймасына (қ.) бір м ы р ш а й түсіп қапты (Қарақ.). Кеше шопан Әлібай түлкінің бір м ы р ш а й ы н қопадан ұстап алыпты Қ-орда., Арал). Әшейін м ы р ш а й түлкідей ашушаң, шақар шалдың бұ жолы үндемегеніне ыза болды (Ә. Нұрп., Қан мен тер, 219). Сөздің түбірі тағы, жыртқыш аңдардың күшігі мағынасында қолданылатын сөздердің құрамында кездесетін мөр сөзі болуы мүмкін. Мысалы: азығ мөр декие аюдың күшігі (М. Қашқ., І, 480); тува мәрзек қасқырдың күшігі (Ә. Нұрм., Жер. тіл. ерекш. төрк.)