Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.
РЫНДЫ — РЫНДЫ, оруженосцы телохранители при великих князьях и царях России (см. РОССИЯ (государство)) в 15 17 веках; набирались из рослых и красивых юношей знатного происхождения. Это было почетное звание и рынды не получали жалованья. Рынды находились в … Энциклопедический словарь
РЫНДЫ — оруженосцы телохранители при великих князьях и царях России в 15 17 вв. Набирались из юношей знатного происхождения. Сопровождали царя в торжественных выездах и военных походах. Упразднены при Петре I в 1698 … Большой Энциклопедический словарь
РЫНДЫ — знатные молодые люди в свите москов. царей, род пажей; при торжественных царских выходах шли попарно впереди и позади царя с топорами в руках. Словарь иностранных слов, вошедших в состав русского языка. Павленков Ф., 1907 … Словарь иностранных слов русского языка
РЫНДЫ — (от «рыдель» рыцарь) почетные оруженосцы телохранители при великом князе, затем царе на Руси XIII XVII веков. Р. во время дворцовых приемов, вооруженные бердышами, саадаками, копьями и т.д. находились по обе стороны от трона. Они сопровождали… … Юридическая энциклопедия
Рынды — старинное почетное звание царских оруженосцев и телохранителей. Оно давалось молодым людям (наиболее рослым и красивым) из лучших фамилий, состоявшими обыкновенно в чине стольников или стряпчих. Во время приема иностранных послов рынды стояли по… … Энциклопедический словарь Ф.А. Брокгауза и И.А. Ефрона
Рынды — личная охрана царя, была создана при Василии III (1479 1533). Рынды носили ферязь белого цвета из бархата, атласа или сукна, с горностаевой опушкой и петлицами из серебряных шнуров. С 17 в. из под ферязи (иногда терлика) виднелся воротник… … Энциклопедия моды и одежды
РЫНДЫ — (от рыдель рыцарь) оруженосцы телохранители при великих князьях и царях России в 16 17 вв. Р. во время дворцовых приемов, вооруженные парадными бердышами, находились по обе стороны от трона. Они сопровождали монарха в торжеств, выездах и воен.… … Советская историческая энциклопедия
мұрындық — зат. 1. Арбаның доңғалағы шығып кетпес үшін белтемірге бұрап бекітілетін немесе ұшына көлденең өткізіп қоятын кішкене темір таяқша. 2. Жіпті іліп алып иіру үшін, ұршық басына өткізілген кішкене істік ағаш. зат. 1. Түйенің, өгіздің екі танауы… … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
түйе мұрындық — Жіңішке жүн жіптен не қайыстан өрімдеп, екі ұшын түйген түйенің мұрындығы. Ұзатылып келе жатқан қыздан сұралатын кәде … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
мұрындық ата — (Қарақ.) өкіл ата. Бұл елде мұрындық ене, м ұ р ы н д ы қ а т а дегендер көп болады (Қарақ.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
мұрындық ене — (Қарақ.) өкіл шеше (ене). Бұл елде м ұ р ы н д ы қ е н е, мұрындық ата дегендер көп болады (Қарақ.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
