- мұңғиық
- (Сем.: Абай, Көкп., Ақс.) қараңғы, ешнәрсемен жұмысы жоқ. М ұ ң ғ и ы қ кісі не біледі? (Сем., Абай). М ұ ң ғ и ы қ шалға барып айтсаң түсінбейді (Сем., Ақс.). Бұл сөз ықшамдалып мұң болып та айтылады. Мына кісіні м ұ ң шал деуге болады (Сем., Шұб.)
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.