мұқым 2

(Сем.: Ақс., Көкп., Абай; Тау., Қош.; Шығ.Қаз., Ү-Н.; Монғ.) бүкіл, барлық. М ұ қ ы м бір ел 40 мың қойды баға алмай отыр (Сем., Ақс.). Абайдың өліміне м ұ қ ы м ел болып қайғырдық (Сем., Абай). М ұ қ ы м бір тайпа елді чақырып той істеді (Монғ.). Бұқым түрінде де айтылады. Тарбағатай тауының күншығысынан ыңырана көтерілген ай б ұ қ ы м әлемді ақ сүт сәулеге орады (О. Бөк., Өз от. өш., 55). Шалғынына атан шалынып жығылатын м ұ қ ы м Алтайдан тулақтай жер таппағандай шөп шабамын деп бір келіп, соқыр тұрмақ тағының өзін адастыратын есік көзіндегі қалың нудан бұрау таппағандай жер түбінен отын іздеп екі келетін, жетпіс жеті атасынан бері сүйкінісіп көрмесе де жұрағатшыл бола алатын қазақта қарын бөле аз ба (Қ. Ысқақ, Күреңсе, 50). қ. мұқылым.