мұқыл

1

(Жамб.: Шу, Мер., Луг.) бүкіл, барлық, ылғи. Чімкенттің асты-үстінің бәрі м ұ қ ы л сиқым руы (Жамб., Шу). Кешке қарай таудан м ұ қ ы л жел соғады. Осында былай м ұ қ ы л жайылым (Жамб., Мер.). қ. мұқылым.

2

1. (Сем.: Абай, Шұб., Ақс., Көкп.) тоқал, мүйізсіз. Алдымыздағы м ұ қ ы л сиыр біздің фермадан (Сем., Көкп.). Ол белін жаза алмай, өзі кескен қарағайдың м ұ қ ы л түбіріне отыра кетті (Ә. Нұрп., Күт. күн., 70)

3

(Қост., Об.) топас. М ұ қ ы л адам (Қост., Об.)