- мүйізгек
- (Орал, Қара.) малдың жыныс мүшесінде болатын беріш, түйін. М ү й і з г е к т і сиыр қашақ (қ.) болады (Орал, Қара.)
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.
мүйізгек
Смотреть что такое "мүйізгек" в других словарях:
мүйізгек — зат. Көбіне сиырда болатын жұқпалы ауру. зат. Қолдың ойылуынан, аяқтың қажалуынан болатын қатты қабыршақ, мүйізденген түйін … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
мүйізгек інген — (Қ орда: Сыр., Тер.) боталайтын түйе … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
бізгек — зат. Бізі, инесі. Тышқан кездейсоқ омарта (улья) ішіне кіріп кетсе, аралар өткір б і з г е к т е р і м е н оны шағып өлтіреді (Ара шаруаш., 11) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
кірпік жұлу — этногр. Боталайтын түйелерге «мүйізгек» ауруымен ауырмас үшін ем, шара қолдану. этногр. Боталайтын түйелерге «мүйізгек» ауруымен ауырмас үшін ем, шара қолданылу (халық емін қолдану) … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
қашақ — зат. в ет. Аша тұяқты малдарда болатын мүйізгек ауруы. Түйедегі мүйізгек ауруы сиыр, қой, ешкіде – қ а ш а қ, жылқыда – қасаң деп аталады (Ж.Бабалықұлы, Мал ауру., 70) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
тұрала — ет. 1. Жылқының май табанына «тұра» деп аталатын мүйізгек өсік шығу. Тұра – жылқының табанына түсетін мүйізгек. Қазақтың әлсіреген малды «т ұ р а л а п қалды» деуі осыдан (С.Мұқанов, Таңд. шығ., 15, 85). 2. ауыс. Әлсіреп орнынан тұра алмай қалу.… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
қысыраған түйе — (Гур., Маңғ.; Қ орда, Арал) ұрғашы түйелердің түрлі себептермен мүйізгек ауруына ұшырап, қайымайтын, боталамайтын түйе … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
шүйірмек — (Монғ.) тува халқының сүзгек құрты. Ш ү й і р м е к ашты болады (Монғ.). [Монғол тілінде құртты шүүрмэг дейді (Б. Баз., Монғ. қаз. тілі, 197)] … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
қасаң — I зат. в ет. Жылқы малында болатын мүйізгек ауруы. Түйедегі мүйізген ауруы сиыр, қой, ешкіде – қашақ, жылқыда – қ а с а ң деп аталады (Ж.Бабалықұлы, Мал ауру., 70). II сын. көне. Қысыр. Айпара мырс етіп күлді де: «Қ а с а ң байтал екі айғырдың… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
қолаңса — зат. Аттың алдыңғы аяқтарының ішкі жағында болатын сүйел тәрізді мүйізгек. Торы аттың қ о л а ң с а с ы н а дәлдеп ұрып жіберді (М.Әуезов, Шығ., 75) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
