- арза
- (Шымк., Шәу.; Қ-орда: Сыр., Жал., Қарм.; Қарақ.; Түрікм., Красн.; Жамб., Шу) арыз. Бір а р з а жазғызып алайын (Жамб., Шу). Пенсияға шығу үшін а р з а м д ы алып ауданға бардым, а р з а м а бұрыштама соғып берді Қ-орда., Сыр.). Айтатын кейқысырауға а р з а м ы з, Келгенде жүдеп-жадап сонша бар жерден (Рүс. дас., 298). Колхозға мүше болғыңыз келсе, а р з а беріңіз (Шымк., Шәу.). Біз ілгеріде өз қолымызбен а р з а жазуды да білмейтін едік (Қарақ.). Түрікмен ішінде қызмет бабындағы адам артынан а р з а беру деген болмайды (Түрікм., Красн.). [Қырғызша арз (К. Юд., КРС, 67); түрікм. арза (Рус.-туркм. сл., 1956, 207); түр. арыза (Тур.-рус. сл., 1977, 63); өзб. ариза (Узб.-рус. сл., 1959, 38); сар. арза (Т. Пах., Сар.-рус. сл., 13). Ертедегі түркі жазба ескерткіштерінде арз (С. Мал., ПДП, 360). Араб тілінде ғәризә өтініш, тілек (Ар.-рус. сл., II, 1970, 649)]
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.