- морлау
- (Жамб.: Шу, Мер., Луг.; Алм.: Шел., Еңб-қаз.; Қ-орда: Сыр., Жал.) ағашты қозға салып жұмсарту, жасыту. Уықты, керегені кешеден бері м о р л а п жатыр (Алм., Кег.). Қисық ағашты м о р л а ғ а н соң тезге салады (Жамб., Шу). Керегенің ағашын м о рл а п болып, уықтарын м о р л а у ғ а кірістім Қ-орда., Сыр.). қ. морту.
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.