Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.
моншақ — зат. Жіпке тізіп, әсемдік үшін мойынға салып жүретін түрлі түсті әйелдердің сәндік бұйымы … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
моншақ — зат. сөйл. Көкмоншақ (тувалық д. м.). «Азып, шаршап, қиналып келеміз. Бізге сусын беріңдер?» деді қолаяғы байлаулы тұрған м о н ш а қ т а р (З.Қинаяұлы, Көшпенді., 33) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
көк моншақ — қ. моншақ … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
бет моншақ — (ҚХР) сәукеленің екі жағына, маңдайына салбырата қадап қоятын бірнеше қатар төгілмелі моншақ. Бет моншақ белге дейін тіпті онан да төмен түсіп тұрған. Қазақта жас келінің бет моншағының үзіліп түсуі үлкен ұят саналған. Сондықтан «ұялды» деудің… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
бет моншақ — Сәукелені әшекейлеу үшін екі шеке тұсынан төрт елідей ғып тағылатын моншақ … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
киіз монша — (Шығ.Қаз., Күрш.) қадалар шаншып, үстін киізбен жапқан монша. Колхоздардың Алтайда мал фермалары бар, олардың жанында к и і з м о н ш а болады (Шығ.Қаз., Күрш.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
жақ моншақ — зат. Әйелдердің бас киімдерінің екі самайлығына тағылатын әшекей … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
бет моншағын сыпырып тастау — (ҚХР) ұят намысты жиып қою … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
құлақ моншақ — (ҚХР) сырға … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
қызыл моншақ — (Орал, Қара.) тоғай арасына биік, сирек болып шығатын өсімдік. Қ ы з ы л м о н ш а қ т ы тізгенмен маржан бола алмайды (Орал, Қара.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
