моқау

(Гур., Маңғ.) мұқау. Тісін үш шалған түйенің тісі м о қ а й д ы (Гур., Маңғ.). Шаппамды (қ.) бір қайрап алатын, дүзі (қ.) м о қ а п келе жатыр (Гур., Маңғ.). Соның бәрінен сағы сынып, меселі қайтып м о қ а п шығып жүргенде ... (Ә. Нұрп., Сең, 11)