мәтөк

1. (Түрікм.: Ашх., Красн., Таш.; Гур., Маңғ.) кербез. Ол м ә т ө к жігіт (Гур., Маңғ.). Әлде м ә т ө к ән сазы ма, әйтеуір бір жіңішке әуенді құбылта созып, өз-өзінен құлшына ысқырынып жүрді (З. Қабд., Өмір ұш., 19). қ. мәтек 1. 2. (Орал, Чап.) жалқау, жұмысқа селсоқ, бос жүретін адам. Көпшіліктің ішінен м ә т ө к т е р де табылады (Орал, Чап.). 3. (Рес.: Волг., Астр.; Орал, Жән.) бір нәрсеге құмарланған, соған бейімделген адам. Бұл баланың әкесі де, шешесі де м ә т ө к (Рес., Астр.)