мәстемір

1. (Орал: Чап., Орда, Жымп.; Қар., Нұра; Гур., Маңғ.; Рес., Волг.) шымшуыр, қысқаш. Анау оттан м ә с т е м і р м е н самаурынға от сал (Орал, Орда). Таңертеңгі шай да, баяғы күндердегідей, м ә с т е м і р, табасы сылдырламай, тыныш қайнап келді (Ж. Нәжім., Ақ шағ.). 2. (Орал: Жән., Чап.) көсеу. Парсының машә «қысқаш» сөзінен шығуы мүмкін (Л. Буд., ІІ, 197). қ. масатемір. 3. (Монғ.) қақтаған күміс түймешіктерді қысып ұстайтын шағын қысқыш