қамшы — I … Қарақаптал – айғырдың зәрі бұзылып, қ а м ш ы с ы н ы ң (қасасының) сырты қотыр болып, жия алмай қалатын ауруының аты (Ш.Жанәбілов, Қазақша мал ауру., 174). II Қамшы қайтару. этногр. Жігіт аулынан барған жаушының ізгі ниетпен қыз үйінің… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
қамшы — зат. Еркек малдың жыныс мүшесі, шыбығы. зат. Көлікті айдап жүргізу үшін қолданылатын, таспадан әр түрлі нұсқада түйіп, өріп, тобылғы немесе басқа затқа саптап жасалған құрал, ер тұрманның бір құрамы … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
қамшы тастау — Дауласқан, таласқан екі жақтың сөзбен айтысар, кінәласар алдында жерге қамшыларын тастап кезек алу дәстүрі … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
қамшы кесті — Қ орда., Қарм.) айғырдың үйіріне қарай алмаған кезі, міністі болып арыған шағы. Жылқышының салақтығынан қандай жақсы айғырды қ а м ш ы к е с т і қылып тастады Қ орда., Қарм.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
қамшы табу — (Рес., Қалм.) ретін табу, жолын табу. Қонаққа шақырсаң қ а м ш ы с ы н т а у ы п кетіп қалады (Рес., Қалм.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
дырау қамшы — 1. (Көкш., Қ ту; Алм., Кег.; Жамб., Шу) өзегін қорғасыннан жасаған үлкен қамшы. Тобылғы сапты д ы р а у қ а мш ы с ы н оңтайлап, ат үстінен шүйліге үн қатты (Б. Соқп., Біз де бал. бол., 136). 2. (Шымк., Түркіс.) бұзау тісті сиыр терісінен тығыз… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
қол қамшы — (Көкш., Қ ту; Рес., Омбы) салт қамшы, ат қамшы. Қ о л қ а м ш ы н ы өзім де өре аламын (Көкш., Қ ту) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
бұзау тіс қамшы — Жалпақтығы 60 70 мм дей таспадан өрілген, он екі өрімдік дырау қамшы … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
дойыр қамшы — Ұрыс қағыста ұстайтын қысқа сапты жуан ермелі қамшы … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
дырау қамшы — Үлкен, ірі қамшы … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
соп қамшы — Арба, шанаға жегілген көлікке арналған сабы да, ерімі де ұзын қамшы … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі