- мәкән
- (Жамб., Шу; Қарақ.; Өзб., Там.; Сем., Абай; Қ-орда, Қарм.) мекен. Ата м ә к ә н і м і з осы жер (Жамб., Шу). Сонан үшеуің үш жерге барып жатыңдар, м ә к ә н д а ңд а р дейді (Өзб., Там.). Малдың белгілі м ә к а н ы болмаса, оны асырау қиын болады екен (Қарақ., Қоң.)
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.