мекерлік

1. (Түрікм.: Ашх., Таш., Мары) залымдық, арамдық. Бірді бірге шағыстырып, м е к е р л і к жасаудан не шығардың (Түрікм., Ашх.). Қарақатын қызының м е к е р л і г і н жаратпай қалды (Ә. Нұрп., Қан мен тер, 117). [Түрікменше мекир қу, сұм, залым (Туркм.-рус. сл., 1940); өзб. маккорлик қу, залым (Узб.-рус. сл., 1959); ар. мекрь қулық, залымдық (Л. Буд., ІІ, 250).] 2. (Гур., Маңғ.) кербездік, мекерлігі бар жігіт