- мауыздау
- (Қарақ.; Орал, Орда; Қ-орда: Қаз., Қарм., Жал., Тер., Сыр., Арал; Өзб., Там.; Гур.: Маңғ., Шевч.; Ақт.: Қараб., Шалқ.) бауыздау. Өзің мал м а у ы з д а п көргенің бар ма? (Қарақ.). Тұсарлығынан ұстап тарттым да, м а у ы з д а п алдым (Өзб., Там.). Жауыз артына мініп келе жатып, оның тамағына пышақ салып, м а у ы з д а п өлтірген («Екп. балықшы», №26, 1936)
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.