мардат

(Сем., Абай) өр көкірек, өзімшіл. Осы ауданда кейбір м а р д а т адамдар бар (Сем., Абай). Бұл сөз марлат түрінде де кездеседі: Бай десең бай, шет десең шет екені шікірейген м а р л а т кейіптерінен айқын танылады (М. Мағ., Алас., 350)